همنوازهای مجلسی
ارکستر مجلسی کوچکتر از ارکستر سمفونیک است و قطعه هایی با ابعاد کوچکتر را اجرا می کند، اگرچه پارتیتور مجلسی تا آن اندازه محدود است که آن را بتوان در مجلس یا اتاقی، بی نیاز به سالن کنسرت، به اجرا گذارد، اما امروزه موسیقی مجلسی را بدون تردید برای سالنهای کنسرت مناسب می دانند. موسیقی مجلسی، به وسیله تکنوازها، یا گروه کوچک همنوازان اجرا می شود. در قطعه ای که برای گروه همنوازان نوشته می شود، معمولا هر بخش را، برخلاف ارکستر سمفونیک، یک نوازنده اجرا می کند (در ارکستر سمفونی، برای اجرای هر بخش، نوازندگان زیادی حضور دارند) همنواز مجلسی، بسته به تعداد اجرا کننده ها، نامی به خود می گیرد: یک کوارتت زهی شامل دو نوازنده ویولن، یک ویولا، یک نوازنده ویلنسل است؛ یک قطعه تریو پیانو، برای یک نوازنده پیانو، برای یک نوازنده پیانو، یک ویولن و یک ویولنسل است؛ یک کوینتت بادی چوبی از یک نوازنده فلوت، یک ابوا، یک کلارینت، یک فاگوت و یک کر تشکیل می شود. اینها رایجترین گروهها میان همنواز های مجلسی هستند، اگرچه ممکن است که اصطلاح موسیقی مجلسی، هر ترکیب دیگری از سازها و حتی یک ارکستر کوچک را در بر گیرد.
فرم تکنوازی
سونات: شاید سونات ساده ترین و آشناترین نوع موسیقی مجلسی سازی باشد. سونات قطعه ای است برای تکنواز، که چه به تنهایی و چه با همراهی سازی شستی دار اجرا می شود. طی حدود سه قرن است که سونات رواج دارد، و تقریبا برای هرساز، به عنوان تکنواز نوشته شده است. معمول ترین سونات ها برای پیانو، یا برای ویولن، فلوت، و ویولنسل، یا ابوا، و همگی به همراهی پیانو، تصنیف شده اند. چند چهرگی و قابلیت انعطاف این سازها، آنها را چنان با ارزش می سازد که بتواند در برابر پیانو شخصیتی از خود نشان دهند. موفق ترین سونات ها، در واقع دوئت (دوسازی) هایی هستند که در آنها،ساز پیانو به جای آنکه تنها همراهی کننده ساز دیگر باشد، خود در کنار آن ساز نقشی تکنوازانه بر عهده می گیرد.
کاربرد دوگانه از کلمه سونات ممکن است ایهامی در مفهوم آن پدید آورد. به خاطر دارید که سونات به هر د مفهوم گونه ای از تصنیف، و طرحی متوال بر بسیاری از انواع قطعه ها، اطلاق می شود. اگر ما قصد انتخاب فرمی، که بیش از همه فرم های دیگر، در تمام ادبیات موسیقی مورد استفاده قرار گرفته استف داشته باشیم، این فرم به احتمال قوی فرم سونات خواهد بود .
شباهت ساختمانی در میان تعدادی از تصانیف، از سونات گرفته تا سنفونی، کوارتت زهی، کنسرتو ، و تریو، محققا تصادفی نیست، این قطعه ها همه آگاهانه بر پایه فرم و نظم موومانها ی سونات ترکیب شده اند. سنفونی در واقع سوناتی برای ارکستر، و کوارتت زهی، سوناتی برای چهار ساز زهی است و غیره. یه همین ترتیب سونات تکنواز نیز دارای چهار موومان، با نظمی سنتی: تند، سنگین، تند (سه ضربی)، و تند است. موومان اول، به فرم سونات است و موومانهای دیگر، همان الگوهایی را که در سمفونی به کار رفته، مورد استفاده قرار می دهند.
مجله زونکن | بخش موسیقی زونکن | بانک اطلاعات آموزشگاهی
