چرا آهنگسازان زن در صورت برجسته بودن همچنان کمتر از آهنگسازان مرد مورد توجه قرار می گیرند؟ آیا همچنان دیدگاه عمومی نیازمند تغییر است؟
در فصل کنسرت های 2018، کمبود حضور آهنگسازان زن در ارکسترهای اصلی سمفونیک نشان دهنده شکاف جنسیتی در دنیای موسیقی کلاسیک است. یک تحقیق توسط Drama music (یک سازمان مستقل بریتانیایی) به بررسی آثار آهنگسازان زن پرداخته و نشان می دهد از مجموع 3524 آثاری که توسط 15 کشور جهان در این سال ارائه شده است تنها 82 تا (2.3 %) از آنها توسط زنان نوشته شده بود. علاوه بر این ارکستر سمفونیک شیکاگو و فیلادلفیا هر دو مبنی بر عدم حضور آهنگسازان زن اطلاعیه هایی انتشار داده اند. این اعداد و ارقام ممکن است دلهره آور باشد. اما نشانه هایی وجود دارد که دنیا به سمت برابری جنسیتی حرکت می کند. برای مثال در ارکستر سمفونیک شیکاگو همواره از آهنگسازان زن استقبال می کند. 42% از رپرتوارهایی که این ارکستر در سال 2017_18 ارائه داده است توسط زنان نمایش داده شده است. آهنگسازان خانم از ملیت های مختلف مانند کلوریس اسد (Cleric Assad)، جسی مونتگومری (Jessie Montgomery) و رینا اسمیل (Reena Esmail) و غیره بوده اند.
رینا اسمیل می گوید "باید همیشه در ارکسترها به این نکات توجه شود که با وجود آهنگسازان زن و حضور از قومیت های مختلف می توان مخاطبان بیشتری جذب کرد". او در ادامه می گوید "آیا ما می خواهیم که همواره یک سری مخاطب مشخص داشته باشیم و یا همواره در تلاش برای جذب مخاطبان متفاوت هستیم؟ اگر می خواهید مخاطبان شما تغییرات مثبتی داشته باشند باید افرادی را بر روی صحنه ببینند که اثر های متفاوتی را به نمایش می گذارد".
ریچل واتسون (Rachel Watson) نوازنده ویولن سل، کسی است که در سال 2017 یک گروه آنسامبل متشکل از زنان تشکیل داد. آنها دریافتند که گروه های کوچک بیشتر مورد توجه و استقبال مردم قرار می گیرند تا ارکسترهای بزرگ اما او معتقد است که این دلیل توجیه کننده ای نیست، بلکه همه انسان ها باید جستجو کنند و سبک های مختلف و متنوعی از موسیقی بشنوند و همچنین می گوید اگر دنبال موسیقی خوب باشید پیدا کردن آن هم سخت نیست. او هنچنین اعتقاد دارد که همه ی ما باید به این درک برسیم که در دنیا صداهای مختلفی وجود دارد و چه زنان و چه مردان با وجود تمام تفاوت هایی که دارند هر دو گروه لایق این هستند که شنیده شوند. این نوازنده ویولن سل به یک منبع پایگاه اطلاعات در خصوص آهنگسازان زن اشاره کرده که در اواخر سال 2017 توسط راب دیمر (Rob Deemer) یک آهنگساز آمریکایی تاسیس شد و اکنون یکی از بزرگترین پایگاه های اطلاعاتی است . برای گسترش عدالت بین آهنگسازان زن و مرد در ابتدا باید آموزشهای لازم را از مدارس شروع کنیم و این آموزشها تا مقاطع تحصیلی بالاتر نیز باید ادامه پیدا کند.
هنرستان موسیقی لندن یکی از پیش قدمان این کار است که نیمی از کنسرت ها و اجراهایی که برگزار می کند توسط زنان نوشته شده است. آهنگسازان بزرگ معتقداند که باید مطمئن شویم که حمایت از آهنگسازان زن فقط به یک دوره زمانی خاصی محدود نمی شود و باید همواره از آن ها حمایت کنیم.
نوشته شده توسط: Peter Somerford
بانک اطلاعات آموزشگاهی