اکسپرسیونیسم - Expressionism
اکسپرسیونیسم یک سبک نقاشی است که در آن قصد این نیست که یک موضوع را دقیقا بازتولید کند، بلکه تصویر به نحوی بیانگر وضعیت درونی هنرمند است. واژه ی اکسپرسیونیسم برای اولین بار در تعریف برخی از نقاشی‌های «اگوست اروه» به کار رفته‌است. اکسپرسیونیسم جنبشی در ادبیات بود، که نخست در آلمان شکوفا شد. هدف اصلی این مکتب نمایش درونی بشر، مخصوصاً عواطفی چون ترس، نفرت، عشق و اضطراب بود. به عبارت دیگراکسپرسیونیسم شیوه‌ای نوین از بیان تجسمی است که در آن هنرمند برای القای هیجانات شدید خود از رنگ‌های تند و اشکال کج و معوج و خطوط زمخت بهره میگیرد. اکسپرسیونیسم به نوعی اغراق در رنگها و شکلهاست، شیوه‌ای عاری از طبیعت‌گرایی که می‌خواست حالات عاطفی را هرچه روشنتر و صریح تر بیان نماید. اکسپرسیونیستها شامل واسیلی کاندینسکی، فرانتس مارک ، جورج گروس و آمیدو مودیلیانی هستند.
نمادگرایی -Symbolism
نمادگرایی یک جنبش قرن نوزدهم است که در آن هنر با حساسیت بیش از حد و عرفان پدید می آید. نمادگرایی سبکی است که درآن اسطوره شناسی و تصاویر رویایی از روح و عالم دیگر را نشان می دهد. بیشتر رویکرد فلسفی نسبت به سبک واقعی هنر و ادامه سنت رمانتیک است. هنرمندان مشهوری چون جان هنری فوزلی و کاسپار دیوید فریدریش، گوستاو مورو، پویود چاننس و ادیولون ردون از پیشتازان سبک نماد گرایی هستند.
کلاسیسیم -Classical
جنبش کلاسیسیم بسیار عاشقانه و الهام بخش از تم های تاریخی و اساطیری است. اصطلاح کلاسیک یا کلاسیسیم در قرن هفدهم ترویج یافت تا هنر و فرهنگ تمدن های باستانی یونان و رم را توصیف کند. بعد از حضور این تمدن های باستانی در هنر، معماری و ادبیات انقلابی با عنوان کلاسیکایی شروع شده است.
کلاسیسیم به طور کلی با هماهنگی و محدودیت و اطاعت از استانداردهای شناخته شده فرم و کارآمدی مرتبط است.این گونه آثار شامل اسطوره ها و افسانه های مختلف خدایان و قهرمانان یونان و رومیان باستان است و به یکی از موضوعات اصلی برای نقاشی تبدیل شده است. از دوران رنسانس، کلاسیک، هنر غربی را تحت سلطه قرار داد و اسطوره های کلاسیک زیادی را پروراند که شامل اسطوره ها و افسانه های مختلف خدایان و قهرمانان یونان و رومیان باستان است، تبدیل به منبع اصلی موضوع برای نقاشی تاریخ است.
انتزاعی - Abstract
نقاشی های انتزاعی یکی ازانواع هنر نقاشی است که هیچ اشاره ای به واقعیت ندارد، این نوع نقاشی اشکال واقعی را با یک روش ساده یا کاهش یافته به تصویر می کشد و تنها نشانه ای از موضوع اصلی و طبیعی است. به طور کل انتزاعی به مفهمومی ذهنی اطلاق می شود. آنچه به ذهن مرتبط است و از جهان ملموس به دور است. در این سبک، هنرمند فقط از رنگ و فرم‌های تمثیلی و غیرطبیعی برای بیان مفاهیم خود بهره میگیرد. أنواع نقاشی های انتزاعی: انتزاع اتحادی، انتزاع تجربی، انتزاع عظمتی، انتزاع دایره ای، انتزاع پنجره ای، اشکال نامنظم، انتزاع شهری، انتزاع ارتعاشی، انتزاع پرتابی
امپرسیونیسم - Impressionism
نقاشی امپرسیونیسم هنری است که هنرمند تصویر یک جسم را با وجود آن که فقط یک نگاه اجمالی به آن داشته، به تصویر می کشد. در این سبک، هنرمند، تصاویر را با رنگ های زیادی رنگ می کند و اکثر تصاویر صحنه های بیرونی است. تصاویر بسیار روشن و پر جنب و جوش است و هنرمند می خواهد تصاویر خود را با رنگ های جسورانه اما بدون جزئیات به تصویر بکشد، این قبیل نقاشی های امپرسیونیستی قابل مشاهده، ترکیب باز و تأکید بر شدیدی بر نور دارند. برخی از بزرگترین هنرمندان برجسته ی امپرسیونیست عبارتند از مانیت، پسیارو، دگاس، سیسی، مونه، موریسوت و رنویر.
فیگوراتیو - Figurative
هنر نقاشی فیگوراتیو نقاشی ای را توصیف می کند که به وضوح از منابع حقیقی مشتق شده است. اصطلاح " فیگوراتیو " اغلب نماد انسان است و از اینرو در این آثار قطعا تصویر یک یا چند موجود زنده قابل مشاهده است . عناصر رسمی آن شامل خط، شکل، رنگ، نور و تاریکی، جرم، حجم ، بافت و چشم انداز می باشد.
هنر رسانه های الکترونیکی - Electronic media art
رایج ترین نمونه های رسانه های الکترونیکی عبارتند از ضبط ویدئو، ضبط صدا، نمایش اسلاید، و محتوای آنلاین. این اصطلاح رسانه الکترونیکی اصطلاحی است نوین در چند سال اخیر و علاوه بر نتیجه ، تجهیزاتی را که برای ایجاد این ضبط ها یا نمایش ها استفاده می شود شامل - تلویزیون، رادیو، تلفن، کامپیوتر را هم در بر می گیرد.
در چنین آثاری هنرمند سعی دارد نه تنها از نظر بصری بلکه با بهرگیری از موسیقی، متن، تصویر و بازیگری همه حواس مخاطب را به کار گیرد. بخش عمده ای از نظریه در مورد استفاده از رسانه های الکترونیکی توسط هنرمندان بر اساس مقاله والتر بنجامین در سال 1936 شکل گرفته است. در این مقاله، دموکراتیزه کردن هنر مورد بحث قرار گرفته است و از طریق محدودیتهای خود به عنوان یک انتزاع منحصر به فرد از طریق توسعه تولیدات عکاسی و اشکال مانند سینما پیشرفت کرده است.
کلاژ - Collage
کلاژ تکنیک و نتیجه حاصل از هنر (اثر) را توصیف می کند که در آن قطعات کاغذ، عکس، پارچه و ... مرتب شده و بر روی سطح چسبانده می شوند. طریقه قرار گیری اینها در کنار هم ممکن است یک شکل واحد یا چندین شکل باشد و معمولا حاوی یک پیام است.
اصطلاح کلاژ از یک کلمه فرانسوی گرفته شده و برای توصیف تکنیک های برش کاغذی روی سطوح مختلف استفاده می شود. کلاژ اولین بار در اوایل قرن بیستم به عنوان یک تکنیک هنری مورد استفاده قرار گرفت. کلاژ همچنین می تواند مخلوطی از هنر های دیگر مانند نقاشی و عکاسی و عناصر سه بعدی باشد.
اولین کلاژ ها به منظور ابلاغ اعتراض های سیاسی توسط هنرمندان خبره ساخته شده اند. هنرمندی که از تکنیک کلاژ بهره میگیرد باید از مفاهیم اساسی نقاشی همچون نور، سایه، تیرگی و ... آگاهی داشته باشد.
نویسنده: سپیدخت حکیمی
مجله زونکن