برخی از فارغ التحصیلان مقطع کارشناسی ارشد در ایران که تصمیم به ادامه تحصیل در خارج از کشور را دارند، به دلایل گوناگونی ترجیح می دهند دوباره در مقطع کارشناسی ارشد و این بار در خارج از کشور تحصیل کنند. در ادامه به مزایا و معایب فرایند "ارشد مجدد" می پردازیم:
مزایا
ورود سریع تر به بازار کار:
این روش برای آن دسته از متقاضیان اپلای که مایل به گذراندن دوره طولانی دکتری نبوده و بیشتر قصد ورود به بازار کار کشور مقصد و اخذ اقامت آن را دارند، مناسب است؛ چرا که طول دوره ارشد کوتاه تر از دوره دکتری بوده و کارها نیز آن فضای آکادمیکِ کارهای مناسب برای فارغ التحصیل دکتری را ندارند.
تقویت رزومه:
دانشجویانی که رزومه چشمگیری برای اخذ موقعیت های تحصیلی فول فاند دکتری در خارج از کشور ندارند، می توانند از تحصیل مجدد در مقطع کارشناسی ارشد برای تقویت رزومه خود استفاده نمایند؛ زیرا تحصیل در یک دانشگاه معتبر خارجی می تواند پلی برای تحصیل در یک موقعیت فول فاند دکتری باشد.
( مشاهده مقاله زونکن درباره رزومه نویسی برای اپلای )
معایب
محدود بودن فاند ها:
معمولا تعداد فاندهایی که اساتید و دانشگاه ها به دانشجویان کارشناسی ارشد اختصاص می دهند، بسیار کم است و این موضوع باعث شده تا رقابت بر سر این فاندها بسیار زیاد باشد؛ در نتیجه متقاضیانی که برای ارشد مجدد اپلای می کنند، معمولا برای دریافت فاند در این مقطع باید از رزومه ای قوی برخوردار باشند... در غیر این صورت باید به پذیرش بدون فاند یا فاند هایی که تنها بخشی از هزینه ها را پوشش می دهند اکتفا کنند و برای تامین هزینه های تحصیل و زندگی، از ساعات مجاز کار در طول هفته و حمایت مالی خانواده استفاده کنند.
( در تکمیل این مطلب، با انواع فاند و اسکالرشیپ آشنا شوید )
ریسک رد شدن ویزا:
قطعا برای تکرار تحصیل در یک مقطع، نیاز به ارائه توضیحات قانع کننده به سفارت کشور مقصد وجود دارد؛ به خصوص اگر رشته انتخابی دانشجو برای تحصیل عینا همان رشته تحصیلی در ایران و یا گرایشی بسیار شبیه به آن باشد. متقاضی باید آفیسر را قانع کند که در جهت ارتقای سطح علمی خود برای ارشد مجدد اپلای می کند و به دنبال کار یا اقامت در کشور مقصد نیست. به منظور توجیه این امر می تواند به وجود امکانات تحصیلی بیشتر در آن کشور، نبود رشته یا گرایش مورد نظر در ایران، و مواردی از این قبیل اشاره نماید.